محمد صابر ملک‌ رئیسی؛ بلاتکلیف در بند ۲۰۹ زندان اوین

علیرضا گلی پور؛ برگزاری جلسه بررسی عدم تحمل کیفر و تمدید مرخصی

گزارشی از آخرین وضعیت گلرخ ایرایی؛ حدود ۲ سال تا آزادی

خبرگزاری هرانا – گلرخ ابراهیمی ایرایی، فعال حقوق بشر دربند همزمان با همسرش، آرش صادقی، کماکان در زندان اوین به سر می برد. خانم ایرایی که از سال ۹۵ در زندان به سر می برد پس از مدتی تحمل حبس با کاهش حکم روبرو شد و هم اکنون محکومیت وی از ۶۰ ماه به ۳۰ ماه تغییر یافته است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، گلرخ ابراهیمی ایرایی، کنشگر مدنی محبوس در بند نسوان زندان اوین در صورت عدم تغییر شرایط حدود ۲۲ ماه دیگر تا زمان آزادی در زندان حضور خواهد داشت.

حکم اولیه خانم ایرایی که با آن راهی زندان شد ۶ سال حبس تعزیری بود ک بعد از تجمیع احکام به ۵ سال حبس کاهش یافت، که این حکم در عید نوروز ۹۶ از طریق ابلاغ عفو نوروزی با کاهش ۳۰ ماهه از بابت اتهام توهین به مقدسات در پرونده روبرو شد، با احتساب این کاهش حکم میزان حبس تعزیری که خانم ایرایی تحمل خواهد کرد از ۶۰ ماه به ۳۰ ماه کاهش یافته است.

گلرخ ایرایی و آرش صادقی، زوج دربند در زندان اوین

بر اساس تقویم زندان و میزان مدتی که وی در زندان به سر برده است، در صورت عدم تغییر شرایط، خانم ایرایی حدود ۲۲ ماه دیگر به تحمل حبس ادامه خواهد داد.

لازم به یادآوری است گلرخ ابراهیمی ایرایی مدافع حقوق بشر و همسر آرش صادقی (دیگر فعال حقوق بشر دربند) در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ بازداشت شد. سپس در اردیبهشت ماه ۹۴ به اتهام توهین به مقدسات و تبلیغ  علیه نظام  در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر بدون حضور وی تایید شد.

خانم  ابراهیمی ایرایی، ۳ آبان ماه ۱۳۹۵ بدون دریافت احضاریه کتبی توسط ماموران امنیتی جهت اجرای حکم ۶ سال حبس تعزیری بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

این فعال حقوق بشر با استناد به داستانی منتشر نشده در نقد سنگسار و با درنظرگرفتن سنگسار به عنوان مقدسات به توهین به مقدسات متهم شد. از دیگر مصادیق اتهامی وی میتوان به کشف حجاب و ترویج بی حجابی از طریق گذاشتن عکس های بدون روسری در کنار همسرش در فیسبوک، مخالفت با حکم قصاص، امضای بیانیه هایی در مخالفت با مجازات اعدام، شرکت در تجمعات حمایت از زندانیان سیاسی و دیدار با زندانیان سیاسی اشاره کرد.

خانم ایرایی که پیش تر از بیماری دشواری رنج می برد بدون طی کامل دوره درمان راهی زندان شد و هم اکنون نیازمند رسیدگی پزشکی است.

او در حال حاضر مشغول گذراندن محکومیت خود در بند نسوان زندان اوین است. با احتساب عفو نوروزی حکم او از ۶۰ ماه به ۳۰ ماه کاهش یافت.

گزارشی از آخرین وضعیت مطلب احمدیان؛ تبدیل قرار در پرونده جدید

اعدام دو زندانی در زندانهای میناب و مراغه

چهار شهروند بهایی در مشهد محاکمه شدند

تداوم بلاتکلیفی پنج شهروند بوکانی پس از یک ماه بازداشت

علیرغم گذشت بیش از یک ماه از بازداشت پنج شهروند ساکن بوکان، این افراد همچنان به‌صورت بلاتکلیف در بازداشتگاه اداره اطلاعات بوکان نگهداری می‌شوند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، مأموران امنیتی روز ۱۵ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۶ با یورش به منازل تعدادی از شهروندان بوکانی، پنج تن از آنان را بازداشت کردند.
«ریبوار محمدی»، دکتر «منصور محمدپور» عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد بوکان، «کمال آندلس»، ماموستا «محسن برده زرد» امام جماعت روستای برده زرد بوکان و «صلاح‌الدین کاوانی» هویت این افراد دستگیر شده است که هم اکنون بدون تفهیم اتهام در بازداشت نیروهای امنیتی به سر می‌برند.
ماف نیوز در این خصوص گزارش کرد؛ در میان این بازداشت‌شدگان، سه نفر حافظ کل قرآن دیده می‌شوند و وجه مشترک این افراد، فعالیت‌های مذهبی آنان بوده است. منابع مطلع میگویند از این افراد، دکتر منصور محمدپور و ماموستا محسن برده زرد با جراحت جسمی روبرو بوده‌اند.
همچنین در اردیبهشت‌ماه امسال نیز چندین فعال مذهبی بوکانی، در حال بازگشت از نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، بعد توقیف کتاب‌های خریداری‌شده و ضرب و شتم توسط نیروهای لباس شخصی، بدون قرار بازداشت، دستگیر و به بازداشتگاه اداره‌ی اطلاعات بوکان منتقل شدند.

ممانعت از آزادی نوید خانجانی در تاریخ مقرر پس از پنج سال حبس

روز گذشته مسئولان زندان رجایی شهر از آزادی نوید خانجانی، فعال حقوق بشر و زندانی بهایی، ممانعت کردند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، نوید خانجانی که از سال ۹۱ در حبس به سر می‌برد، قرار بود روز گذشته ۱۶ خردادماه با پایان دوران محکومیت از زندان رجایی شهر آزاد شود اما مسئولان این زندان مانع از آزادی این زندانی سیاسی گشته‌اند.
شایان ذکر است که در سال گذشته اخباری مبنی بر پرونده‌سازی جدید برای این فعال حقوق بشر در رسانه‌های وابسته سپاه پاسدارن منتشر شد.
در خردادماه سال ۹۵، سایت گرداب با انتشار یک گفتگوی اینترنتی که در «گوگل چت» اتفاق افتاده است، این شهروند بهایی را متهم به «برنامه‌ریزی جهت اقدامات مسلحانه علیه نظام» کرد.
نوید خانجانی، علیرغم وضعیت نامساعد جسمانی، در مدت پنج سال حبس، محروم از حق مرخصی در سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج نگهداری شده است. این زندانی سیاسی مدتی پیش در پی وخامت حال در بیمارستان بستری شده و پزشکان درباره وضعیت کبد و سوابق بیماری وی هشدار داده بودند؛ با این حال مقامات امنیتی از صدور مرخصی درمانی و آزادی مشروط برای وی جلوگیری به عمل آوردند.
نوید خانجانی مؤسس جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی است که در اسفندماه ۸۸ از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شد و حدود ۲ ماه در زندان به سر برد. وی سپس از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباس به تحمل ۱۲ سال حبس تعزیری و چهارصد هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر عیناً تائید شد و در سال ۹۴ اعمال ماده ۱۳۴ و «تجمیع احکام» با کاهش حکم سابق به ۵ سال حبس تعزیری تقلیل یافت.
اتهامات وی «نشر اکاذیب»، «تشویش اذهان و تبلیغ علیه نظام به‌واسطهٔ انتشار اخبار و گزارش‌ها و انجام مصاحبه با تلویزیون و رادیوهای بیگانه»، «عضویت در کمیته گزارشگران حقوق بشر» و همچنین «تشکیل گروه جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی» عنوان‌شده بود.
نوید خانجانی آخرین بار در جریان برخورد با امدادگران داوطلب زلزله آذربایجان بازداشت و در ۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۱ جهت اجرای حکم به اندرزگاه ۴ سالن ۱۲ زندان رجایی شهرکرج انتقال یافت.

ممانعت از اعزام علیرضا گلی‌پور به مرکز درمانی علی‌رغم نیاز به امکانات پزشکی

علیرضا گلی‌پور، زندانی امنیتی محبوس در بند هفت زندان اوین که از بیماری سرطان رنج می‌برد، روز گذشته پنجشنبه ۱۱ خردادماه دچار تشنج شد اما مسئولان زندان مجوز اعزام او به بیمارستان خارج از زندان را صادر نکردند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، علیرضا گلی‌پور، زندانی سیاسی که از مرخصی استعلاجی محروم است، روز گذشته پنجشنبه ۱۱ خردادماه دچار تشنج و به بهداری زندان منتقل شد اما علی‌رغم وخامت حال جسمی، مجوز اعزام او به بیمارستانی خارج از زندان صادر نشد. علت عدم صدور مجوز، اتمام ساعت کاری دادیار ناظر بر زندان اعلام شده است.
گفتنی است، دادستانی با اعزام آقای گلی‌پور به مرخصی استعلاجی و بستری‌شدن در بیمارستانی خارج از زندان با تودیع وثیقه یک‌میلیارد تومانی موافقت کرده است اما به گفته وکیل او، صدور وثیقه بیش از پانصدمیلیون تومان غیرقانونی است.
علیرضا گلی‌پور همچنان از دسترسی به امکانات پزشکی محروم مانده است.
این زندانی امنیتی پیش‌تر روز ۲۷ اردیبهشت‌ماه سال جاری از زندان اوین به بیمارستان شهدای تجریش منتقل شده بود اما عصر همان روز به زندان بازگردانده شد.
آقای گلی‌پور به بیماری‌های سرطان و سرع مبتلا و از مشکلات قلبی و عفونت غدد لنفاوی رنج می‌برد. با این حال او همچنان از دسترسی به امکانات پزشکی و انجام معاینات و آزمایش‌های ضروری محروم است.
پیش‌تر تارنگار حقوق بشر در ایران گزارش کرده بود که در شهریورماه ۹۵ مسئولان زندان به این زندانی امنیتی اعلام کرده بودند که فقط در صورت نوشتن ندامتنامه، مجوز اعزام او به بیمارستان صادر می‌شود.
علیرضا گلی‌پور در مهرماه ۱۳۹۱ به دلیل «افشاگری» در مورد چند تن از مسئولین حکومتی توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد. این زندانی امنیتی، بیش از یک سال از زمان حبس خود را در بند ۲۰۹ زندان اوین گذرانده است که از این مدت ۸ ماه آن در انفرادی بوده است.
لازم به ذکر است که «افشاگری»های وی در مورد فسادهای افراد حکومتی مانند «وزیر اطلاعات» و «رئیس‌کل پلیس امنیت استان تهران» می‌باشد.
این زندانی امنیتی از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، به اتهام «هواداری از سازمان مجاهدین خلق»، «توهین به رهبری»، «خروج اطلاعات»، «تبلیغ علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی» به ۳۹ سال و نیم حبس و یکصد و هفتاد و ضربه شلاق محکوم شد که این حکم با اعمال ماده ١٣۴ به ۱۵ سال حبس کاهش یافت.

ایوب اسدی در آستانه هفتمین سال حبس از حق درمان محروم است

ایوب اسدی، زندانی سیاسی در زندان کاشمر، در آستانه هفتمین سال از دوران محکومیت خود از بیماری‌های متعددی رنج می‌برد و از رسیدگی پزشکی محروم مانده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، ایوب اسدی، زندانی سیاسی که از خرداد سال ۹۰ در حبس به سر می‌برد، از چندی پیش به بیماری‌های کلیوی، آسم و کاهش بینایی مبتلا شده است؛ با این حال مسئولین از اعزام وی به مراکز درمانی و رسیدگی پزشکی به وی خودداری می‌کنند.
مشکل کلیوی ایوب اسدی که پی اعتصاب غذای وی در سال ۱۳۹۵ به وجود آمده، پس از گذشت چندین ماه وخیم‌تر شده است و می‌بایست فوراً تحت درمان تخصصی در بیمارستان قرار بگیرد.
لازم به توضیح است؛ این زندانی سیاسی ماه گذشته برای بیماری آسم به بیمارستان منتقل و بدون تکمیل دوره درمان به زندان بازگردانده شده است.
ایوب اسدی در ۲۵ خردادماه سال ۹۰ بازداشت شد و ۳ ماه در بازداشتگاه امنیتی سپاه سنندج تحت شکنجه روحی و جسمی قرار گرفت. دادگاه انقلاب شهرستان سنندج در سال ۹۱ او را به اتهام «همکاری با احزاب کردی» به ۲۰ سال زندان محکوم کرد.
این زندانی تا کنون در بازداشتگاه‌های مریوان و سنندج نگهداری شده است.

اخراج یک دانشجویی بهایی به دلیل اعتقاداتش پس از گذراندن هشت ترم در دانشگاه آزاد اهواز

خبرگزاری هرانا – فرزاد صفایی، دانشجویی بهایی اهل اهواز که پس از هشت ترم درس خواندن به دلیل مذهبش از دانشگاه آزاد اهواز اواخر اردبیهشت ماه اخراج شده است گفت «من از سوی حراست دانشگاه در حالی که ترم دیگر فارغ التحصیل می شدم اخراج شدم. در تمام طول چهار سال درس خواندن حتی از همکلاسی‌ها و اساتیدم مذهبم را پنهان کردم. تا مبادا جلوی درس خواندنم گرفته شود اما به یک باره از سوی دانشگاه به دلیل اعتقادات شخصی‌ام حذف شدم.»
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، فرزاد صفایی دانشجو وروردی ۱۳۹۲ در مقطع کارشناسی پیوسته رشته متالوژی صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی اهواز بوده در پاسخ به این سوال که چطور از اخراج خود مطلع شده است گفت: «یک روز متوجه شدم که نمی‌توانم وارد سایت دانشگاه برای حذف و اضافه درس‌هایم بشوم. به حراست دانشگاه مراجعه کردم. راستش بر اساس تجربه دیگر دانشجویان بهایی اخراج شده متوجه شدم جریان چیست اما هنوز هم امیدوارم بودم که اشتباهی شده، مسوول حراست دانشگاه در ابتدا گفت چرا مشخصاتم را در فرم ثبت نام درست ننوشتم. گفتم که همه چیزها را درست نوشتم. بعد فرم را جلویم گذاشت و گفت یک بار بخوان. خواندم و فرم را برگرداندم. گفت مطمئنی همه چیز را درست نوشتی. گفتم مطمئنم. گفت چطور است که یک بار از اول با هم بخوانیم. بعد وقتی به بند یازده فرم که مربوط به مذهب است رسید، گفت اطلاعاتت اینجا درست است؟ گفتم گزینه مذهبی من در این فرم قید نشده، هیچ کدام از مذاهب قید شده گزینه مورد نظر من نیست. گفت الان مذهبت را اضافه کن. من هم همان جا کنار گزینه های مذاهب در یک مربع مذهبم را نوشتم.»
فرزاد صفایی ادامه داد: «مسوول حراست پس از اینکه من گزینه بهایی را اضافه کردم. گفت وقتی شما می‌دانی که بهاییان در ایران  حق تحصیل ندارند. چرا از اول ثبت نام در دانشگاه کردی؟ گفت مثل ماشینی هستی که می‌خواهد با بنزین اندک رانندگی کند، می‌دانستی که وسط راه می‌مانی. وضعیت من را با ماشین و بنزین مقایسه کرد. من گفتم اولین کلاس دانشگاه که شروع شد، رفتم روی یکی از صندلی‌های ردیف اول کلاس نشستم، پایم را محکم روی زمین کوبیدم و به خودم گفتم شاید یه روزی از این صندلی بلندت کردند. بله من می‌دانستم شاید یک روزی به خاطر مذهبم تحصیلم به خطر بیافتد.»
صفایی در ادامه گفت: «به آقای مسوول گفتم شما هم جوان بودید و آرزو داشتید و مطمئنا برای آرزوی‌تان تلاش کردید. من هم برای آرزویم تلاش کردم. یک سال پشت کنکور بودم و درس خواندم چون می‌خواستم من هم یک روز مثل بقیه دوستانم وارد دانشگاه شوم. دوست داشتم مهندس شوم و در رشته‌ای هم که دوست داشتم قبول شدم و چهار سال درس خواندم. حالا شما می‌خواهید به من مدرک ندهید اشکالی ندارد.»
این دانشجویی اخراج شده بهایی با اظهار اینکه «هیچ وقت عقیده‌ام را در فرم دانشگاه تغییر نمی‌دهم.» گفت: «به مسوول حراست گفتم اگر شما از همان روز اول می‌پرسیدی بهایی هستم جوابم بله بود و الان هم هست اما من هم مثل جوان‌های دیگر آرزو داشتم وارد دانشگاه شوم و پشت نیمکت‌های دانشگاه درس بخوانم. شما به خاطر مذهبم این حق را از من می‌گیرید.»
این دانشجویی رشته مهندسی در پاسخ به این سوال که آیا او در دانشگاه تبلیغ دین بهاییت را می‌کرده است، گفت:‌ «هرگز. هیچ کس نه همکلاسی‌ها و نه اساتیدم نمی‌دانستند که من بهاییم. چون نمی‌خواستم جلوی درس خواندنم گرفته شود. حتی در بیرون از دانشگاه هم تبلیغ نکردم.»
فرزاد صفایی با اظهار اینکه همکلاسی‌ها و استادانش از اخراج او متاثر شده‌اند، گفت:‌ «وقتی در صفحه اینستاگرامم خبر اخراجم را گذاشتم، بسیاری از استادها و همکلاسی‌هایم تعجب کرده بودند و برایشان سوال شده بود که چرا یک نفر که عقیده‌اش با ما فرق می کند باید از درس خواندن محروم شود و همدردی کرده بودند.»
بر اساس بند سوم مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شده در اسفند ماه  ۱۳۶۹ که به تایید علی خامنه‌ای، رهبر ایران رسیده،آمده است: «در دانشگاه‌ها چه در ورود و چه در حین تحصیل چنانچه احراز شد بهایی‌اند از دانشگاه محروم شوند.» ممانعت از تحصیل پس از کنکور و یا اخراج پس از ورود به دانشگاه که از سوی حراست دانشگاه‌ها و سازمان سنجش اتفاق می‌افتد به پشتوانه این مصوبه که به امضای رهبری رسیده است اتفاق می‌افتد.

اجرای حکم شلاق برای حسن رستگاری‌مجد، زندانی سیاسی در زندان ارومیه

روز پنج شنبه ۱۱ خردادماه، حکم شلاق حسن رستگاری‌مجد، زندانی سیاسی محبوس در زندان ارومیه، به اتهام اخلال در نظم زندان اجرا شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، حسن رستگاری‌مجد، زندانی ۵۱ ساله اهل ارومیه پیشتر از سوی شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری دو ارومیه به اتهام اخلال در نظم عمومی به سه ماه حبس و ۲۰ ضربه شلاق محکوم شده بود و بعد از قطعی شدن حکم، روز گذشته در شعبه ۴ اجرای احکام کیفری، حکم شلاق وی اجرا شد.
یک منبع اگاه به شبکه حقوق بشر کُردستان گفت: «اجرای حکم شلاق این زندانی در حالی انجام شده که قرار است در طی هفته‌های آینده بار دیگر برای اجرای حکم ۵۰ ضربه شلاق دیگر که به همین اتهام ولی در پرونده دیگری از سوی شعبه ۱۰۷ دادگاه کیفری دو ارومیه برای او صادر شده، به اجرا احکام منتقل شود. در واقع برای یک اتهام دو پرونده مجزا علیه این زندانی سیاسی تشکیل شده و در دو شعبه مختلف دادگاه کیفری مجموعا به ۹ ماه حبس و ۷۰ ضربه شلاق محکوم شده است. شاکی پرونده اول حسین قره‌باغی از مسئولین زندان مرکزی ارومیه می‌باشد و در پرونده دوم با یک زندانی عادی در یک پرونده مشترک به شلاق و زندان محکوم شده است.»
این منبع در خصوص ماجرای پرونده‌سازی مجدد برای این زندانی سیاسی گفت:« روز سه شنبه ۱۱ خردادماه سال ۱۳۹۵ حسین قره‌باغی، رئیس اندرزگاه روان درمانی ۲ از این زندانی سیاسی خواسته تختش را به زندانی دیگر بدهد که با مخالفت و مقاومت حسن رستگاری مجد مواجه شده بود. قره‌باغی بعدا به همراه چند تن از زندانیان عادی این زندانی سیاسی را مورد ضرب و شتم شدید قرار داده و وی به صورت تنبیهی به مدت ۵ روز به سلولهای انفرادی منتقل کرده بود. همچنین دو هفته بعد در ۲۵ خردادماه یکی از زندانیان جرایم مالی بند روان درمانی به نام رشید زلفعلی‌زاده به تحریک مسولین زندان اقدام به توهین و بی‌احترامی به زندانیان سیاسی کُرد این بند کرده که با واکنش حسن رستگار مواجه شده و درگیری لفظی بین این دو زندانی پیش می‌آید. بعد از اطلاع حسین قرباغی، رئیس اندرزگاه، وی به همراه تعدادی از ماموران به بند روان درمانی مراجعه و در مقابل چشمان دیگر زندانیان شخصا به همراه رشید زلفلی‌زاده اقدام به ضرب و شتم این زندانی کرده که در اثر این ضرب و شتم‌ها دو انگشت حسن ستگار شکسته شده است. بعدا به دستور این مسئول زندان حسن رستگار به جای بهداری به سلولهای انفرادی منتقل شده بود.»
به گفته‌ این منبع، « بعد از اینکه این زندانی سیاسی برای دومین بار مورد ضرب و شتم قرار گرفت، زندانیان سیاسی بندهای دیگر به بند روان درمانی مراجعه کرده و با زندانیان که اقدام به ضرب و شتم حسن رستگاری مجد کرده بود، درگیر شده و برای چندین دقیقه ضد و خورد میان زندانیان سیاسی و زندانیان عادی رخ داد. بخش بازرسی زندان علی الرغم شکایت و شهادت زندانیان در خصوص ضرب و شتم این زندانی سیاسی از سوی حسن‌ قره‌باغی و زندانیان عادی، توجهی و اقدامی انجام نداده و در عوض به اتهام تبلیغ علیه نظام، اخلال در زندان و ضرب و جرح برای این زندانی سیاسی پرونده تشکیل داده و روز یک شنبه ۲۸ شهریور ماه سال ۹۵ شعبه دو دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی علی شیخلو این زندانی سیاسی را به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد. پرونده‌سازی مجدد برای این زندانی سیاسی در حالی صورت گرفته که او نیز به اتهام ضرب و جرح از حسین قره‌باغی شکایت کرده است اما تاکنون در خصوص این شکایت اقدامی صورت نگرفته است.»
این منبع در ادامه افزود،« آقای رستگاری‌مجد در روز شنبه ۱۳ آذرماه سال گذشته در اعتراض به پرونده‌سازیهای مجدد و رد درخواست اعاده دادرسی‌ پرونده‌اش به مدت ۳۲ روز اعتصاب غذا کرده بود. روز ۲۷ آذرماه در حالی که در اعتصاب غذا بوده است از سلولهای انفرادی به شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری دو ارومیه منتقل شده و به اتهام اخلال در زندان مورد دادگاهی قرار گرفت. در حالی که با وعده قاضی ناظر بر زندان قرار بود که روند پرونده‌سازیها برای این زندانی سیاسی متوقف شود و او نیز بر اساس این وعده‌ها به اعتصاب غذای خویش پایان داده بود اما در روز پنج شنبه ۲۳ دی‌ماه صدور حکم ۲۰ ضربه شلاق و ۳ ماه حبس تعزیری به این زندانی سیاسی در زندان رسما اعلام شد.»
این منبع در پایان افزود،« در فروردین ماه امسال نیز به عنوان شاکی و متهم در پرونده دیگری از سوی شعبه ۱۰۷ داد کیفری دو ارومیه به اتهام اخلال در زندان و ضرب و جرح عمدی در یک پرونده مشترک با رشید زلفعلی‌زاده به تحمل شش ماه حبس و ۵۰ ضربه شلاق محکوم شد.»
حسن رستگاری مجد، شهروند کُرد ساکن شهر ارومیه در ۵ آبان‌ماه سال ۹۳ به اتهام شرکت در “تجمعات حمایتی از مقاومت کوبانی” در شهر ارومیه به همراه حداقل ۱۵ شهروند دیگر کُرد توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. وی بعدا به زندان مرکزی ارومیه منتقل شده و به دستور مسئولین زندان به بند ۳و۴ منتقل شده و حدود یک سال را در این بند بسر برده و بعدا به بند روان درمانی، بند زندانیان جرایم مواد مخدری منتقل شد.
این زندانی سیاسی در شهریورماه سال ۹۴ از سوی دادگاه انقلاب شهر ارومیه به اتهامات همچون “اخلال در نظم عمومی”، “اقدام علیه امنیت ملی” و “عضویت در پ.ک.ک ”، “اقامت غیر‌قانونی در کشور” و “تبلیغ علیه نظام در زندان” مجموعا به ۱۹ سال حبس محکوم شد و این احکام بعدا در دادگاه تجدید نظر استان نیز مجددا تایید شد.

فدراسیون معلمان کانادا خواستار آزادی اسماعیل عبدی شد

به دنبال بیانیه آموزش بین الملل دیبران سازمان های استانی و منطقه ای معلمان در سراسر کانادا (فدراسیون معلمان کانادا)، در جلسه ای در ونکوور به اتفاق آرا در فراخوانی به جاستین ترودو، نخست وزیر و کریستیا فریلند، وزیر امور خارجه کانادا اعلام کردند که از مقامات ایران بخواهند تا اسماعیل عبدی، فغال صنفی در اعتصاب غذا را بدون قید و شرط آزاد کنند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، در فراخوان فدراسیون معلمان کانادا آمده است: «یکی از اعضای هیات مدیره تشکل های صنفی معلمان تهران، عبدی، به دلیل فعالیت های صنفی خود و کمپین برای آموزش رایگان برای همه، با حکم زندان مواجه شده است. وی در اکتبر سال گذشته به شش سال زندان  توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظرمحکوم شد.»
فدراسیون اتحادیه معلمان کانادا اعلام کرده است: «اسماعیل عبدی در اعتراض به ادامه امنتی شدن پرونده های صفی معلمان و و عدم دریافت مرخصی خروج از زندان، از ۳۰ آوریل ۲۰۱۷ در اعتصاب غذا بسر می برد.: در همین گزارش آمده است که: “بر اساس گزارش آموزش بین الملل عبدی از شروع اعتصاب غذا تا کنون مقدار قابل توجهی وزن خود را از دست داده است و از فشار خون بالا و سرگیجه رنج می برند. گزارش ها حاکی از آن است که که عبدی در شرایط بازداشت بسیار بدی در زندان اوین نگهداری می شود و به تازگی به بند جدید زندان، جایی که او از ارتباط با خانواده محروم شده منتقل شده است. سلامت و ایمنی او در معرض خطر جدی است و امکان دارد که جانش به خطر بیافتد.»
در پایان این فراخوان آمده است: «دبیران سازمان معلمان کانادا پشتبانی همه جانبه خود را، از فراخوان آموزش بین الملل اعلام می کند. ما از دولت کانادا می خواهیم که از مقاقات ایران بخواهند اتهامات علیه آقای عبدی را مختومه اعلام کرده و او را فوراٌ و بدون قید و شرط آزاد کنند.»